Zihnimin yollarında kaybolmuşum
Yoldaki taşları bile ezbere biliyorum
Yalnız ben bildiğim yollarda kaybolmuşum
Havasını zamanında teneffüs ettiğim
Işığının altında bitmek bilmez yol aldığım yollarda
Yoldaki insanlara yabancı olmuşum
Nerden geldiğimi nereye gittiğimi bilmemekteyim
Bazenleri sanki hatırlıyor gibi oluyorum
Kalbime giden harabe yolları buluyorum
Birkaç ceset ve kurtarılmayı bekleyen can görüyorum
Aralarında geziyorum belki birisi bana kaybettiğim yolu hatırlatır ya onu
umuyorum
Sadece arıyorum bazen bir umut buluyorum bazen bir avuç hüzün tanesi
Bazen de nefreti besleyen o sevgi şelalesini
Acı bir gerçekle yüz yüze geliyorum
Bir yabancı sandığım o cesetlerin arasında kendimi buluyorum
Comments