"Bir Yolculuğun Sessizliği

İçimde bir dinginlik var. Huzurlu hissediyorum. Yolculuklar ne kadar da güzel. Camdan uçsuz bucaksız göklere bakmak, dağa taşa bakmak. Dağlar da terkedilmiş. Sanki görevleri yalnızca köprü olmak. Hareketli, hayat bulmuş birkaç yeri birbirine bağlıyorlar. Seyahat eden insanların anılarında hayat buluyorlar adeta. Şehirden uzak bir köşe... Kimsenin müdahale etmediği, rüzgârın, yağmurun değdiği dağlar... Bazen bulutların gerçek olamayacak kadar ihtişamlı olduklarını düşünüyorum. Gökyüzünün mavisiyle öyle harmanlanmış ki... Temizliği ve saflığı hâlâ içlerinde barındırıyorlar. Bu manzara seyahat edenler için bir sergi görevi görüyor. Öyle bir sergi ki sahip olduğun her şeyi sorgulatıyor sana. Yeni fikirleri kendi içinde barındırıyor. Yolculuk dışında hiç bir zaman hissetmediğim bir his... Etrafta tek canlı varlık benim. Hiçbir hareketlilik yaşam yok gibi. Şehrin gürültüsüne, koşuşturmasına alışmış olmaktandır herhalde. Kendimi bu toprağın üstüne bıraksam... Toprağın soğukluğunu tüm bedenimde hissetsem ... Gökyüzüne hayallerimin kapısına dalıp gitsem... Bir bulut seçsem, ona bir isim taksam... Ne de güzel hayal etmesi. Bu aracın içindeyken çevreden daha da izoleyim, bir engel var tüm bunları yapmak için. Çünkü hiçbir zaman bir hiçliğin ortasında oturup uzaklara dalacak kadar bir vakte sahip değilim. Araç ilerliyor, ilerliyor...  Tüm görüntü değişiyor, fakat bulutlar takip ediyor beni. Asılı kalmışlar gökyüzünde. Bu düşün bitmeyeceğini bilsem belki de bunları düşünmezdim. Hareketliliğin içinde romantize edebileceğim bir şeyler var. En azından şu an yalnızca odaklanmam gereken bir seyahat var. Yol da benim düşüncelerim gibi akıp gidiyor. O da birazdan zihnimin durgunlaştığı gibi durgunlaşacak. Seyahatimin yarısı bitmiş olsa gerek. Bakalım zihnim beni hangi düşlere kaptıracak..."Bir Yolculuğun Sessizliği